φρήν

φρήν, ἡ, gen. φρενός, pl. φρένες, gen. φρενῶν, dat. φρεσί: older dat. pl. φρασί ([etym.] ν) IG12.971 (vi B. C.), Pi.N.3.62, BMus.Inscr.909 (Halic., i B. C.): (v. sub fin.):

I midriff,

κραδία φρένα λακτίζει A.Pr.881

(anap.); elsewh. always in pl.,

ἔνθα φρένες ἔρχαται ἀμφ' ἁδινὸν κῆρ Il.16.481

, cf. Hp. VM22, Art.41; τὰς φρένας διάφραγμα εἰς τὸ μέσον αὐτῶν (sc. τοῦ θώρακος καὶ τοῦ κύτους)

τιθέντες Pl.Ti.70a

;

τοῦτο δὲ τὸ διάζωμα καλοῦσί τινες φρένας, ὃ διορίζει τόν τε πλεύμονα καὶ τὴν καρδίαν Arist.PA672b11

, cf. HA496b11, 506a6; also, in Hom., more vaguely,

πρὸς στῆθος ὅθι φρένες ἧπαρ ἔχουσι Od.9.301

;

μένεος φρένες ἀμφὶ μέλαιναι πίμπλαντ' Il.1.103

, al.;

φρένας . . εἰς αὐτὰς τυπείς A.Pr.363

, cf. Eu.159 (lyr.).

2 heart, as seat of the passions, e.g. of fear,

τρομέοντο δέ οἱ φρένες ἐντός Il.10.10

; of joy and grief,

φρένα τέρπεσθαι φόρμιγγι 9.186

;

γάνυται φρένα ποιμήν 13.493

;

τί σε φρένας ἵκετοπένθος; 1.362

;

ἄχος πύκασε φρένας 8.124

;

ἔρως φρένας ἀμφεκάλυψε 3.442

; of anger, Od.6.147; of courage,

ἕνα φρεσὶ θυμὸν ἔχοντες Il. 13.487

;

ἐς φρένα θυμὸς ἀγέρθη 22.475

, cf. 8.202, etc.; of bodily appetites, such as hunger, etc., 11.89: the shades of the dead are without it,

ψυχὴ καὶ εἴδωλον, ἀτὰρ φρένες οὐκ ἔνι πάμπαν 23.104

(exc. the shade of Teiresias, Od.10.493): so generally in Poets,

φρενὸς ἔνδοθεν ἄλγεα κεῖται Sol.

ap. Arist.Ath.5.2;

κῆλα δαιμόνων θέλγει φρένας Pi.P.1.12

;

φόβος μ' ἔχει φρένας A.Supp.379

;

μαινομένα φρενί Id.Th.484

(lyr.);

στυγεῖν μιᾷ φρενί Id.Eu.986

(lyr.);

Διὸς γὰρ δυσπαραίτητοι φ. Id.Pr.34

; ἐκ φρενός from one's very heart, ὁ ἐκ φρενὸς λόγος a sincere speech, Id.Ch.107;

ἐτύμως δακρυχέων ἐκ φρενός Id.Th.919

(lyr.); οὐκ ἀπ' ἄκρας φρενός not superficially and carelessly, Id.Ag.805 (anap.); φρενὸς ἐκ φιλίας ib.1515 (anap.), cf. 546; φῦσαι φρένας to produce a haughty spirit, S.El.1463.

3 mind, as seat of the mental faculties, perception, thought,

ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φ. Il.22.296

;

μή μοι ταῦτα νόει φρεσί 9.600

; μετὰ φρεσὶ μερμηρίξαι, βάλλεσθαι, Od.10.438, Il.9.434;

ἴδμεν ἐνὶ φρεσίν 2.301

; τῷ γὰρ ἐπὶ φρεσί θῆκε put in his mind, suggested it, 1.55;

σφῶϊν δ' ὧδε θεῶν τις ἐνὶ φρεσὶ ποιήσειεν 13.55

; ἐν φρεσὶ θέσθε ἕκαστος ib.121, cf. 1.297, etc.; φρένας παραπεῖσαι, πείθειν, 7.120, 16.842; ἐπιγνάμπτει φρένας (v.l. for νόον)

ἐσθλῶν 9.514

;

Διὸς ἐτράπετο φρήν 10.45

; ἀνὴρ φρένας ἀφνειός rich (only) in his imagination, Hes.Op.455; ὀρθᾷ, ἐλευθέρᾳ φρενί, Pi.O.8.24, P.2.57;

φρένες γὰρ αὐτοῦ θυμὸν ᾠακοστρόφουν A.Pers. 767

;

ἡ γλῶσσ' ὀμώμοχ', ἡ δὲ φ. ἀνώμοτος E.Hipp.612

;

κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν Il.1.193

, al.: pl., wits,

Κύκλωπα περὶ φρένας ἤλυθε οἶνος Od.9.362

, cf.454, 18.331;

πλήγη φρένας ἂς πάρος εἶχεν Il.13.394

;

ἐκ γὰρ πλήγη φρένας 16.403

;

βλάπτε φρένας Ζεὺς ἡμετέρας 15.724

;

ἐξ . . . τοι θεοὶ φρένας ὤλεσαν 7.360

; φρένας ἄφρων, φρένας ἠλέ or ἠλεέ, 4.104, 15.128, Od.2.243: of losing one's wits, φρενῶν ἀφεστάναι, ἐκστῆναι, μεθεστάναι, S.Ph.865, E.Or.1021, Ba.944;

τὰς φ. ἐκβάλλειν S.Ant.648

;

ἔξω φρενῶν Pi.O.7.47

;

φρενῶν οὐκ ἔνδον ὤν E.Heracl. 709

;

φρενῶν κεκομμένος A.Ag.479

(lyr.);

κενός S.Ant.754

;

τητώμενοι Id.El.1326

; ἔξεδροι, παράκοποι, E.Hipp.935, Ba.33;

ποῦ ποτ' εἶ φρενῶν; S.El.390

;

φρένες διάστροφοι A.Pr.673

, S.Aj.447;

μαργότης φρενῶν Id.Fr.846

;

ἀνακίνησις φρενῶν Id.OT727

, etc.; of persons in their senses,

ἐπήβολος φρενῶν Id.Ant.492

;

ἀνδρὸς νοῦν ἔχοντος καὶ φρένας Ar.Ra.535

(lyr.) (so in later Prose,

οἱ φρένας ἔχοντες Phld.Po.5.19

, Rh.1.240S.; οἱ τῶν σοφιστῶν τὰς κοινὰς φ. ἔχοντες ib.202S.); also

ἔσω φρενῶν λέγειν A.Ag.1052

;

γράφου φρενῶν ἔσω S.Ph.1325

;

τῆς λεπτότητος τῶν φ. Ar.Nu.153

; φρένες, opp. σῶμα, Hdt.3.134; so

αἱ σάρκες αἱ κεναὶ φρενῶν E.El.387

; attributed to animals,

μετὰ φρεσὶ γίγνεται ἀλκή Il.4.245

, cf. 16.157, etc.—The word is not common in early Prose,

τίς αὐτῶν νόος ἢ φρήν; Heraclit.104

; συμφορὰ τῶν φ., i.e. madness, And.2.7;

παραλλάττει τῶν φ. Lys.Fr.90

;

καρποῦ μὲν ἀφθονία φρενῶν δὲ ἀφορία X.Smp.4.55

;

νοῦς καὶ φρένες D.18.324

, cf. 25.33.

4 will, purpose,

οὔ τι Διὸς βέομαι φρεσίν Il.15.194

;

σῆς ἀπεστάτουν φ. S.Ant.993

, cf.OC1182.—In usage there is little or no distinction observable between sg. and pl., but the sg. is not found in Prose (exc. Heraclit. l.c.) or Com. (exc. in paratrag., Ar. Ra.886).